نهاد کلیسا در غالب موارد از قدرت و اقتدار دینی خود به منظور تقدیس
ظلم و اعمال محرومیت استفاده کرده است. خود حق پنداری کوته نظرانه
و تقوای خفقان آور رهبران دینی، افزون بر عادت صحبت کردن از جانب
مردمی که هرگز آن ها را ملاقات نکرده‌اند، از جمله ویژگی‌های بسیاری از
کلیساهای لیبرال و محافظه کار است. کلیسا غالباً فقرا را دوست دارد، اما
نه بویشان را.
کریس هجز
No comments:
Post a Comment